20 Eylül 2007 Perşembe

Neden bunca önemli namaz?

Neden bunca önemli namaz?

Çünkü "Müslüman şahsiyetin ana dokusu" nu inşa eden bir hüviyeti var namazın.

"Müslüman şahsiyetin ana dokusu"olarak da "Allah zikri ile mutmain olmuş bir kalb"i görmek gerekiyor.

Müslümanın bütün çabası,o kalbi kıvama ulaşmaktır.

Yaratılışın gayesi olan ubdiyyetin en diri hali,kalbin Allah zikri ile doymasıdır.

"Allah bes,baki heves!Allah var,gerisi boş!"
İnsan şahsiyetini O'nunla birlikte idraki istikametinde inşayı hedefler.Çünkü her şey o idrake bağlıdır.O idraki çekip alırsanız ibadetlerin içinden,geriye eğilip kalkmalar,etler,kanlar yada seyahatler kalır...İçi boşalır ibadet diye yapılanların.Ancak "durdum divanına"idrakiiçinde ve en diri ruh hali ile yapılabilirse,ibadet ibadet olur.

Hadesten taharet Manevi kirlerden arınma...Abdest,gusül bunu sağlıyor insana... Bu bir kalbi iradesi öncelikle...Abdest,görünür bir kiri temizlemiyor üzerimizden...Kalbi bir hazırlık yapıyor:Oraya,Huzur'a kalbde bir kir var mı,ona bakılmadan gidilmez demek bu.Kir,Resulullah Efendimiz'in ifadeleriyle "kalbdeki günah kalıntısı"demek...Demek,Huzur'a çıkmadan önce,en azından kalbdeki günah kalıntılarından arınma (tevbe)iradesi oluşacak..."Rabbim ,günde beş kereHuzuruna çıkıyorum ve yüreğim kapkara"diye diye kaç kere çıkabilirizRabbimizin huzuruna? Abdest alırken sular,yüreğimize yüreğimize akmalı onun için...Ve manevi kirlerden arınmış olmak anlamına "abdetsli olmak"zaman içinde bir hayat tarzına dönüşmelidir... Temizliğin ikincisi merhalesi,üst-baş ve namaz kılınacak yer temizliği anlamına"necis olan şeylerden arınma"olarak belirlenmiş.Maddi bir kirin de farkında olacak insan Yüce Huzur'a çıkarken...İçten,dışa dıştan içe külli bir arınma duygusu yaşayacak. Sonra bir giyim disiplini içine girecek.

"Vakit" Sonra vakithassasiyeti...Namaz,günü tarıyor insanı Rabbe kulluk kıvamında tutmak için...Sabah'la hergün yeniden dünyaya gelip"andı tazeleme"başlıyor,,sonra günün öğle durağında,ikindi durağında,akşam durağında Huzura'a varıp "bana verdiğin ömrü yaşıyorum ve ahdimde duruyorum"diyorsunuz.Yatsı ile "Müslüman Saati"geceyle ve yarı hayata veda anlamına gelen uyku ile buluşurken,gene Huzur'da duruyor ve günün icmalini yapıyorsunuz."Rabbim,bana sabahı verdin,akşama çıkardın ve ben Seninleyim.Kalbim Seninle...Ahdimi bozmadan ve emaneti sunacak bir hazırlıkla geldim Huzuruna..." Kıble Sonra kıble sini bulacak...Yöneldiği yönün farkında olacak...Evet,içinizdeki kıble gercekten Rabbinize dönükse,nereye dönerseniz dönün Rabbinizin Zatı ordadır.İçinizle kıble niz O'nun Zatında birleşecek.Bir kıble yoğunlaşması yaşayacaksınız.Akan zaman içinde oluşması muhtemel yön kaymalarından kurtulacaksınız.Çizgi kaymaları olmayacak...Kıble, bütün yönelişlerin içinden taa O'nu bulma,O'na yönelme çabası olarak rekzolacak içinize...Divana durmak,ancak doğru,müstekar,zorlamalarla,savrulmalarla yalpalamayan kıble şuuru ile mümkün... Niyet Sonra Niyet...Yapılan her işin özü,iliği,gaye temerküzü,teksifi...Her hazırlık tamam ve Huzur'a girmeye hazır bir insan...Dünyadan başını almış,kurtarmış ve gelmiş...Kendisi için "İnna Lillahi ve inna ileyhi raciun"diyecek bir yürek kıvamında...Vaktini biliyor,kıblesini biliyor ve "Durdum divanına,uydum Kuran'nına cümle melekler şahit olsun ,hem dinime hem imanıma...Yönüm Kıble'ye Kıblem Kabe'ye niyet ettim..."diyor Senin için geldim diyor,Sen içimdesin diyor,Senin için daha böyle binlerce,onbinlerce vakit geleceğim diyor...Ne zaman çağırırsan geleceğim.Çünkü Ben Sana aitim ve sana döneceğim diyor...Niyet bir dünya-ahiret sınırında durmak gibi bir şey.Her şeyi bir şey için terketmek...İbadet için,Yaradan'a arz-ı ubudiyyet için... Sonra dünyanın en yüce bilgisi sesleniyor. "Allahu Ekber!" Mutlak yüceliğin,en yücesi yüceliğin Kainatın Yaratıcısına tahsisi bu... Bir yeni iklimdesin bunu söylediğinde... Allahü Ekber! Günde beş vakit onlarca kere dillere vird olan bu söz yüreğini yoğuruyorbir yücelik terbiyesi ile...Günün kıvrımlarında sırf bu tekbiri yaşamak bile başka bir insan yapar insanı...Bunu dedikten sonra,bütün yüceliklerin izafi-göreceli kaldığı bir alan haline geliyor hayat...Her şey;her şey,bütün kudretler,O Kudret'in lütfuyla var olan,ondan can alan nisbi yüceliklerhaline geliyor.Yüreğine"Allahü Ekber"bilincini yükleyen inanç adamını alçatmak mümkün müdür? "Allahü Ekber"Bir can arzı bu,Rabbin Huzuruna...La havle vela kuvvete illa billah!Kudret Seninle Rabbim,Senin elinde...Dilediğini aziz eylersin,dilediğini zelil....Kaç Fir'avn'ın burnu sürtüldü,kaç Nemrud'un gururu yerle bir oldu,kaç Ad,kaç Semud hak ile yeksan oldu Senin Yüceliğine meydan okuyup,başkaldırdı belasının anaforunda savrulurken...

Kıyam Namazı ikame...Namaz inanç adamını dimdik durduran bir ibadet...Her an adanışına hazır bir yürek var Huzurunda Rabbim.Buyruğuna muntazırım...Senin için ayaktayım,Senin için eğilirim,Senin için başımı yere koyarım... Sana en yakın olmak secdelere baş koymakta ise eğer... Tekbirler,tesbihler,tehliller Senin için. Hamd Senin için... Sensin alamlerin Rabbi... Sen Rahman,sen rahim... Mülk Senin.Din günü Senin. Ancak Sana kulluk edilir,yardım Senden istenir ancak...Doğru yol Sana dualarla bulunur ancak...Sana Senin kelamınla konuşuyorum,benim dilim yetmez Rabbim...Kur'an'dan bana öğrettiklerinle ulaşmak istiyorum Sana...Bana Sana hitab etmeyide Sen öğrettin,Odaveti Sen yaptın... Rabbin divanında günde beş kere...Son nefese kadar... Her duruşta yoğruluş,yeniden inşa oluş... Nisyana,gaflete fırsat verilmemeli... "Aradan çıkarma"duyguları yanaşmamalı namazın yanına.Her rükun.hakkı olan zamanı ve duruluğu almalı onu icra edenden...Kıyam kıyam gibi olmalı,rüku rüku gibi,secde secde gibi...Kıraat kıraat gibi...Doya doya yaşanmalı her rükun...Secdeye doymalı insan,kıyama,rükua,Kur'an'a... Sakin,duru,derüni,ruhani,secilmiş bir zaman, adanmış bir ömrün katresi gibi sunulmuş bir zaman gibi olmalı namaz zamanı... Ve sonunda en küçük dokularına kadar Namaz ruhaniyeti sinmiş,yani"Hakkın Divanında"yaşanıyor bilinci yüklenmiş bir hayata ulaşmalı namazın öncülük ettiği tüm yollar... Bunun için namaz alışkanlık haline gelmeli...Her vakti,her rek'atı,her rüknu diri diri-doya doya yaşanan bir namaz arayışı esas olmalı.Namazların ihmaller,unutkanlıklar,dalışlar,şuurdan kopuşlar arasında kılmış ve üzerine "yazıklar olsun"damgası vurulmuşmusalliler-namaz kılanlar"dan olmamak için canhıraş bir gayret esas olmalı.Kötülüklerle aramıza set oluşturacak namazlar kılmalıyız.Yardım dileğine vesile olması için Allah tealaya sunulacak namazlar. Gözlere nur olacak namazlar. Huşu ve haşyet yüklü namazlar. Ve kalbe zikrullahın itmi'nanını,huzurunu,doyumunu,kudretini taşıyacak namzalar...Bütün çabası Namazdan mutmain bir gönülle ayrılabilmek"olacak mü'minin...Namaza öyle girecek,namazı öyle yaşayacak ve meyvesi "kalbi huzur" olacak...Kalbi Yaratan Kalbin huzuru ancak Allah'ın zikri ile olur" buyuruyorsa,ve namaz,her şeyiyle zikirden ibaretse,o zaman,namazları zikir haline getirme cehdi,mü'min için günlük hayatın en temel hassasiyeti olacak.İçimizde böyle bir namazın hasreti varsa, iyi bir noktadayız demektir.Öyleyse o namazı aramaya,yüreğimize o namazın şavkını düşürmek için gayret göstermeye ve bir gün bir namazdan o itmi'nan duygusu ile çıkıncaya kadar namazlarımıza emek vermeye devam etmeliyiz. İçi boşalmış namazlarla Huzuruna koru bizleri Rabbim. Kıblelerimizi,niyetlerimizi,kıyamlarımızı,kıraatlerimizi,rüku ve secdelerimizi koru Rabbim.Kalblerimizi koru...Namazlarımızı hep Sana varan yollar eyle...Bütün ibadetler, şekli nizamları bir yana,özde,kişinin kalbini Allah zikri ile doyurma gayesi taşır.İnsan şahsiyetini O'nunla birlikte idraki istikametinde inşayı hedefler.Çünkü her şey o idrake bağlıdır.O idraki çekip alırsanız ibadetlerin içinden,gerye eğilip kalkmalar,aç kalmalar,etler,kanlar yada seyehatler kalır...İçi boşalmış namazlarla Huzuruna gelmekten koru bizleri Rabbim... Kıblelerimizi,niyetlerimizi,kıyamlarımızı,kıraatlerimizi,rüku ve secdelerimizi koru Rabbim...Kalblerimizi koru...Namazlarımızı hep Sana varan yollar eyle... Amin... İslamı Aşkla Yaşamak. Ahmet Taşgetiren....

Hiç yorum yok:

Powered By Blogger