5 Ekim 2010 Salı

parçalanmış seccade

Temsîlîdir
Üniversitede okuduğumuz, 80'li yılların ortasıydı. Zeytini sayarak yediğimiz, merdiven altı farelerin cirit attığı bir evde 2-3 öğrenci yaşamaya çalışıyorduk. Bu şartlar altında olmayan harçlığımızın en az üçte birini kitaba veren, idealleri olan, namazlarını kılan bir grup arkadaştık. Bu halimizi gören bazı namazsız arkadaşlarımız bizlere yakınlık duydu, bizlerle görüşmek konuşmak arzularını dile getirdiler.

Namaz kılmayan arkadaşlar zaman içerisinde kitaplığımıza ilgi gösterdiler, kitaplarımızdan okudular, kafalarında soru işaretleri oluştu. Ancak o zamanın popüler konuları maalesef başkaydı. İmanın temel konuları hiç konuşulmuyor, namaz alışkanlık gereği kılınıyordu.

Başörtüsü memleketin en önemli sorunuydu; şimdi olduğu gibi. Dinin bireye yüklediği temel yükümlülüklerden ziyada afakî meselelerle uğraşmak nefse hoş geliyordu. Tasavvuf modası geçmiş ağza bile alınmaması gereken bir kelimeydi. Kur'an’ın ancak mealinden okunduğu, Arapça metin okumanın anlamsız kabul edildiği bir zamandı. Sabah namazlarına kalkmak arkadaşlarımızın çoğunda pek görülen bir şey değildi. Hatta tebliğ faaliyetleri namaza engel oluyorsa, namaz kazaya kalıyordu.

O dönemde ben diğer arkadaşlardan farklı olarak namazlarımı düzenli kılmaya çalışıyordum. Sabah namazlarına kalkmak için küçük çalar saatime bağladığım bir düzenekle teyp açılıyor, Mustafa İsmail'in Lokman Suresini okuduğu kaset dönmeye başlıyordu. Arkadaşlarımı ne kadar zorlasam bir türlü namaza kaldıramıyordum. Zaman zaman sabah namazından sonra Kur'an’ı açıp okuyordum. Bu süreçte yeni katılan arkadaşlarımdan birinin beni sürekli izlediğini yıllar sonra öğrenecektim.

Böylece öğrenciliğimiz sona erdi, yavaş yavaş herkes memleketine gitmeye, kendine hayat kurmaya başlıyordu. Ayrılırken, benim namazımdan etkilenip namaza başlayan bir arkadaşımla seccadelerimizi değişmiştik.

Aradan yıllar geçti. Zamanla arkadaşlarla bağlarımız zayıfladı, birkaç yılda bir telefonla görüşür olduk. Bu dönemde kimin nasıl gelişme ya da gerileme kaydettiğini bilmiyordum. Ancak ben yaptığım işin yoğunluğu ve girdiğim sosyal ortamın zorlamasıyla yavaş yavaş namazlarımı aksatmaya başlamıştım. Bir süre sonra sabah namazlarımı hiç kılamaz hale geldim. Zaman geçtikçe gençliğimizde eleştirdiğimiz Ramazan Müslümanına dönüşmüştüm.

Yıllar böylece geçti, yaşım 40'a yaklaşıyordu, yüklendiğim dünyevî sorumluluklar bir tarafta, dinî hassasiyetlerimi neredeyse kaybetmiştim. Bir vesile ile yıllardır görüşmediğim bizlerin Müslümanlığına bakarak dinle ilgilenen, beni takip eden arkadaşımı evinde ziyaret ettim. Arkadaşım aşktan, Allah'tan, Allah aşkından bahsediyor, imanın ancak aşkla elde edilebileceğini söylüyordu. Namaz vakti geldiğinde arkadaşımdan utanarak o namaz kıldığı için bende kılmak zorunda kaldım. Ancak namaz kılmak için serilen iplikleri çıkmış, lime lime olmuş seccadenin yıllar önce bana ait olan seccadenin izlerini taşıdığını gördüm. Acaba bir seccade nasıl bu kadar yıpranabilirdi?

Evliya menkıbelerinde rastlanılan bir şeyi 20. asırda yaşıyordum. Bir yandan kendimden utanıyor, bir yandan seccadeye bakıyordum. Arkadaşımla değiştiğim bende kalan seccadenin halini düşündüm, sapasağlamdı, acaba evin hangi dolabında kilitliydi, onu bile hatırlamıyordum. Hayatımda hiç namaz kılınarak parçalanmış seccade görmemiştim. Bu beynimi kemirmeye başlamıştı. Arkadaşıma sordum:

— Nasıl oldu bu iş, bu aşkı nereden buldun, dedim.

— Yıllar önce senin kıldığın namazları, okuduğun Kur'anı izledim. Hiçbir kitap senin halin gibi beni etkilemedi, cevabını verdi. Kendimden defalarca utandım…

Eve döndüğümde kâbuslar içerisinde uykusuz geceler geçirmeye başlamıştım. Artık kendime gelmeli, Allah'a dönmeliydim, ama bunu yapmak o kadar zordu ki…

Namaz kılmaya kalktığımda gösteriş için yaptığım duygusuna kapılıyordum ve yerime oturuyordum. Yine de kendimi zorlayıp sadece yatsı namazlarımı düzenli kılmaya başladım. Bir gün tembellik o kadar üzerime çöktü ki, yatsı namazını kılamadan yattım. Uykuya geçer geçmez öyle bir kâbus gördüm ki, sanırım bu cehennem zebanisiydi. Korkunç bir geceydi. Böyle bir korkuyu hayatım boyunca yaşamamıştım ve bu dünyaya ait bir korku değildi.

Yatsı namazını kıldım ve korku içersinde yattım. Sonraki günlerde yıllardır elime almadığım Kur'an’ı açtım, okumak istedim, ancak sanki hayatımda hiç okumamışım gibi, hiç bu alfabeyi görmemişim gibi okuyamıyordum. Kur'an beni terk etmişti. Pişmanlık ve korkuyla Allah'a sığındım, yeniden bana namazı ve Kur'an’ı bahşetmesi için dualar ettim. Günde birkaç satırdan başlayarak okumaya gayret etmeye başlamıştım. Hem Arapça metni okuyor, hem de mealini takip ediyordum. Sanki hiç okumadığım ayetleri görüyordum. Bakara Suresinde, "Sabır ve namaz ile Allah'tan yardım isteyin", deniyor, Nisa Suresinde ise, savaşta bile nasıl namaz kılınacağı tarif ediliyordu. Savaşta bile mazereti olmayan namazı nasıl olur da maişet derdiyle, tembellikle terk edebilirdim?

Düşündüm, arkadaşım seccadeyi eskitmiş, parçalamıştı. Bense tembelliğime mazeretler bulmuştum. Ben de eskitmeliydim seccadeyi, bunu ben de başarmalıydım. Aşk ile kazaya bıraktığım namazlarımı kılmaya başladım, eski ancak eskimemiş seccademin üzerinde. Ama gördüm ki seccade eskitmek öyle kolay bir iş değilmiş. Birkaç günde seccade değil, dizlerim parçalanmaya başladı. Artık istesem de kolay değildi kaybettiklerimi kazanmak. 3-4 yıl geçti, benim seccadem hala sağlam, birazcık ayak bastığım yer solmuş.

Allah’ım arkadaşım nasıl bir aşkla, kim bilir geceler gündüzler boyu Allah'a yakarırken seccadeyi parça parça etmişti?

Gönderen: Muhammed Seyfi

Somurtuş ki bıçak, nara ki tokat
Zift dolu gözlerde karanlık kat kat
Yalnız seccademin yününde şefkat
Beni kimsecikler okşamaz madem
Öp beni alnımdan sen öp seccadem

Necip Fazıl Kısakürek

NAMAZI UNUTMADILAR, BAK ONLAR TERKETMEDİLER.....

*Eğer sen unuttuysan, bak onlar nasıl unutmadılar

*Eğer sen terkettiysen ,bak onlar nasıl terketmediler



*KAR da bile terketmediler


*KAYALARIN üstünde bile terketmediler


*KALDIRIMLARda bile terketmediler


*FUTBOL SAHAsında bile terketmediler


*CADDELERde bile terketmediler



*RIZIKLARINI ARAKEN bile terketmediler



*KALABALIKLARda bile terketmedi


*YAŞLILAR bile terketmedi


*GENÇLER bile terketmedi


*TOY ÇOCUKLAR bile terketmedi





*ÇOCUKLAR bile terketmedi



*YOLLARDA bile terketmediler


*YAĞMUR ALTINDA bile terketmediler


*MERDİVENLERDE de olsa terketmediler



*ARABALARIN üstünde de olsa terketmediler



*TREN İSTASYONLARINDA bile terketmediler


*DENİZde bile terketmediler



*ESARETTE altında bile terketmediler


*İFSAD EDİLMİŞ MEMLEKETLERDE bile terketmediler


*BOMBARDIMAN altında bile terketmediler



*ÖZÜRLÜLER bile terketmedi



EĞER SEN TERKETMEYE DEVAM EDİYORSAN

NEDEN ?


Bilmiyormusun ki NAMAZ en güzel ameldir

ve en büyük İTAAT

ve ALLAHA en değerli yaklaşma

Şayet namazını muhafaza etmezsen


ve sana emredildiği gibi eda etmezsen


birgün senin namazının kılındığı gün gelecek


ve o vakit kaçırdıklarını asla telafi edemeyeceksin




ve o çukura (kabre) tek başına gireceksin


ve orada sadece yaptıklarını bulacaksın


şayet namazına devam edenlerden isen


RABBİN sana ölümünde yardım edecek ..




Mekke'de bir hacı; elleri dua eder vaziyette Allaha ruhunu teslim etti




ve şayet tembellerden isen


kaybeden bir ölü olursun

NAMAZINI KAÇIRMA...


SEVGİLİ ALLAHIMIZ BUYURUYOR :

Her nefis (her can) haketmiş olduğu (kötü) şeyler sebebiyle (ALLAH katında) rehin alınmıştır.
Sâdece o Ehl-i Yemîn (amel defterleri sağ taraflarından verilecek olanlar,) (defterlerinde bulunan güzel ameller sâyesinde rehinlerini çözdürüp kurtuluşa ermişlerdir).
(Onlar) pek değerli cennetler içindedir(ler), birbirlerine sormaktadırlar ;
O suçlular(ın durumun)dan (! Sonra aralarındaki perde bir defâya mahsus açılınca dediler) ki :
"Sizleri SEKÂR Cehennemine sokmuş olan şey nedir?"
(Cehennemdekiler cevâben) dediler ki ;
"BİZ, NAMAZ KILANLAR(ın yaptıkları bu işin FARZ olduğuna imân eden kullar)DAN DEĞİLDİK!


ALLAH TEALA şöyle buyurur: Şüphe yok ki namaz muminlere, vakitleri belli bir farzdır

Ey Allahım bizleri huşu ile namaz kılanlardan eyle

ve namazına devam edenlerden


namazını muhafaza edenlerden eyle....AMİN
Powered By Blogger